Ηλιακή Έκλειψη

 https://www.timeanddate.com/eclipse/in/greece/athens?fbclid=IwAR2D6GnoblPAYGJGz3ngVsh4CfYFIRPGrr_Qb7hYrH3eThjQBeCYVmPkkM8

Αρχείο Εφημερίδων

Για να δείτε το αρχείο των εφημερίδων μας πατείστε εδώ. 

Συνέντευξη του Υπουργού κ.Γ.Γεωργαντά

Προς κ.Γεωργαντά:

Απο το 2019 ήσαστε υφυπουργός και πρόσφατα γίνατε υπουργός. Συγχαρητήρια και από εμάς!

Για ποιους λόγους αποφασίσατε να ασχοληθείτε με την πολιτική;

Ως δικηγόρος στο επάγγελμα είχα πολλή επαφή με ζητήματα που απασχολούσαν τους πελάτες μου και έβλεπα πράγματα τα οποία τους δυσκόλευαν στη ζωή τους. Δηλαδή, μερικές φορές κάποιοι από αυτούς για να βρουν το δίκιο τους θα έπρεπε να ταλαιπωρηθούν μέσα από δικαστήρια. Όλο αυτό κάνει ένα δικηγόρο να θέλει να ασχοληθεί λίγο με τα κοινά, δηλαδή να δει τι γίνεται με τον δήμο, τι γίνετε με τη Νομαρχία που υπήρχε τότε για να δει πως να λύσει ζητήματα των πελατών του. Μέσα απ’ αυτό υπήρξε μια αγάπη για την πολιτική, μια αγάπη για να ασχοληθείς και να μπορείς να επηρεάζει τις τύχες του τόπου σου. Γιατί η πολιτική  είναι ο ενεργός πολίτης -όλοι πρέπει να είμαστε ενεργοί πολίτες- που κάποια στιγμή ασχολείται πιο επίσημα με αυτό, για να μπορέσει, με την έγκριση βεβαίως των συμπολιτών του, να παίρνει πρωτοβουλίες για να βελτιώσει την ζωή των συμπολιτών του. Γιατί αυτός πρέπει να είναι ο στόχος όλων που ασχολούνται με την πολιτική. Να προσθέτουν ένα λιθαράκι ώστε να γίνεται καλύτερη η ζωή των συμπολιτών του. Έτσι, λοιπόν, σιγά-σιγά ξεκινώντας από μικρά βήματα, δηλαδή, πρώτα έγινα νομαρχιακός σύμβουλος, έγινα μέλος και πρόεδρος του Δικηγορικού συλλόγου του Κιλκίς και σιγά-σιγά κατέβηκα στις βουλευτικές εκλογές και με τίμησε έτσι ο λαός του Κιλκίς.

Ποιες ειναι οι δυσκολίες του επαγγέλματος ή του λειτουργήματος αυτού καλύτερα;

Οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές και η σημαντικότερη απ’ όλες είναι ότι δυστυχώς υποχρεώνεσαι πολλές φορές να στερηθείς την οικογένειά σου. Αυτή τη στιγμή το μεγάλο ζήτημα, φαντάζομαι όλων των πολιτικών όχι μόνο δικό μου, είναι ότι έχουν πολύ λίγες ώρες για να είναι με την οικογένεια τους και ιδίως όταν εκείνοι είναι μακριά, όπως τώρα που εμένα τα παιδιά μου είναι στο Κιλκίς και αυτό είναι ένα πραγματικά πολύ δύσκολο συναίσθημα. Έξω από αυτό, πολλές φορές πρέπει κατά την διάρκεια της άσκησης της πολιτικής να εξηγήσεις στον κόσμο τι είναι το καλό για όλους που πολλές φορές μπορεί να μην είναι και ευχάριστο εκείνη τη στιγμή. Αν θέλεις να είσαι πολύ συγκεκριμένος και έντιμος απέναντι στους συμπολίτες σου, πρέπει να τους λες και μερικές αλήθειες οι οποίες είναι πικρές μερικές φορές. Επίσης, δεν είναι εύκολο ο καθένας να ακούει πικρές αλήθειες. Όλοι μας θέλουμε να ακούμε τα ευχάριστα αλλά μερικές φορές ο πολιτικός για να είναι χρήσιμος πρέπει να λέει και δυσάρεστα πράγματα για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε πιο εύκολα μια κατάσταση. Πολλές φορές, λοιπόν, όταν ειπώθηκαν αλήθειες γίναμε δυσάρεστοι σε κάποιους, αλλά θεωρώ ότι στο τέλος όλης αυτής της διαδρομής οι περισσότεροι κατάλαβαν ότι τις περισσότερες απ’ αυτές τις φορές είχαμε δίκιο.

Ποια είναι τα απαραίτητα, κατά τη γνώμη σας, προσόντα για να γίνει κάποιος σωστός πολιτικός;

Πρέπει να είναι πάρα πολύ καλός πολίτης. Δεν υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό. Να είναι δηλαδή ένας ευσυνείδητος πολίτης, να αισθάνεται ως μέρος μιας οργανωμένης κοινωνίας γιατί απ’ τη στιγμή που έχουμε αποφασίσει να ζούμε όλοι μαζί σε μια κοινωνία, πρέπει να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, πρέπει να να προσπαθούμε να βελτιώνουμε την ζωή όλων μας γιατί μέσα απ’ αυτό βελτιώνεται και η δική μας ζωή. Ένας καλός πολίτης, λοιπόν, ένας   ενημερωμένος πολίτης και υπεύθυνος μπορεί να γίνει και ένας καλός πολιτικός.

Ποιες συμβουλές θα δίνατε σε έναν νέο άνθρωπο που θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική; Θα τον ενθαρρύνατε ή θα του λέγατε να το ξανασκεφτεί;

Η αλήθεια είναι ότι η πολιτική θα υπάρχει Πάντα. Γιατί έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια κοινοβουλευτική Δημοκρατία που δεν είναι αυτονόητο. Εμείς έχουμε τη δυνατότητα κάθε τέσσερα χρόνια να ψηφίζουμε και να βάζουμε αυτούς που θέλουμε, να βλέπουμε τι πράττουν και στο τέλος της τετραετίας να επιλέγουμε αν θέλουμε να συνεχίσουμε με τους ίδιους ή θέλουμε να έχουμε μια άλλη επιλογή. Αυτό το αυτονόητο δικαίωμα που έχουμε στη Δημοκρατία, δυστυχώς, δεν το έχουν σε όλες τις χώρες του κόσμου αυτή τη στιγμή. Οπότε είναι πολύ σημαντικό να θέλει πολύς κόσμος να ασχοληθεί με την πολιτική, γιατί όσο περισσότεροι θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική και να είναι ενεργοί πολίτες τόσο καλύτερο θα είναι και το αποτέλεσμα, από τις παρεμβάσεις που θα γίνονται, από τις προοπτικές οι οποίες θα ανοίξουν. Οπότε σε έναν πολίτη που θέλει να ασχοληθεί με την πολιτική, θα έλεγα ότι σίγουρα δικαιούται να το πράξει, σίγουρα έχει τη δυνατότητα στην δημοκρατική χώρα που ζούμε να τα καταφέρει, γιατί και εγώ είμαι παιδί αγροτών από την Αγία Παρασκευή του Κιλκίς που είναι το μικρότερο χωριό του νομού, οπότε και μόνο που κατάφερα να φτάσω εδώ δείχνει ότι στην χώρα μας η δημοκρατία λειτουργεί. Τέλος, όμως, είναι απόφαση του καθενός να επιλέξει αυτόν το δρόμο, ο οποίος είναι ένας δρόμος με αρκετές στεναχώριες, με αρκετές χαρές αλλά και μια ζωή που δεν είναι απολύτως ελεύθερη, με την έννοια ότι ο προσωπικός χρόνος είναι πολύ περιορισμένος. Πάντως σίγουρα ενθαρρύνω να είστε όλοι ενεργοί πολίτες. Τώρα, το ποιος θα αποφασίσει να πάει ένα βήμα παραπάνω, νομίζω, αυτό ο ίδιος με την συνείδηση του το επιλέγει. 

Οι φίλοι σας, οι συγγενείς σας, οι γνωστοί σας  σας ζητούν εξυπηρετήσεις (τα λεγόμενα ρουσφέτια); Πως αντιδράτε σε τέτοιες περιπτώσεις;

Η λέξη αυτή ίσως μερικές φορές είναι παρεξηγημένη. Ένα πολιτικό πρόσωπο πρέπει να φροντίζει πάνω απ’ όλα για τα μεγάλα θέματα του νόμου του, για τα μεγάλα θέματα της χώρας. Γιατί, αν λύνονται αυτά, βελτιώνεται τελικά η καθημερινότητα όλων. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν και κάποια ατομικά αιτήματα αλλά είναι ανάλογα με το τι αίτημα είναι αυτό. Υπάρχουν μερικές φορές που αισθάνονται ότι έχουν αδικηθεί από τη δημόσια διοίκηση. Αισθάνονται ότι κάποια φορά ένα δίκαιο αίτημά τους δεν είχε την αντιμετώπιση που έπρεπε από μια υπηρεσία. Εκεί μπορείς να βοηθήσεις, να υπάρξει μια μεγαλύτερη προσπάθεια για να επιλυθεί το θέμα. Υπάρχουν όρια μέσα στα οποία μπορείς να κινηθείς και βεβαίως εντός αυτών των ορίων πρέπει να κινείσαι και να δεις αν όντως αυτό το αίτημα που σου υποβάλλεται είναι ένα αίτημα του οποίο έχει ένα δίκαιο έρεισμα, να τον βοηθήσεις για να μπορέσει να αναδειχθεί αυτό το δίκαιο αίτημά του. Υπάρχουν περιπτώσεις αγροτών, για παράδειγμα, που ήρθαν και μου είπανε και δυστυχώς δεν έγινε δεκτό το αίτημά τους. Για να γίνει μια άρδευση κοντά στην περιοχή τους που θα βοηθούσε να έχουν μεγαλύτερες παραγωγές στα χωράφια τους. Αυτό είναι ένα δίκαιο αίτημα. Όταν έρχεται, λοιπόν, ένας γεωργός και στο ζητάει αυτό και δεις ότι πραγματικά είναι προς το καλό και το δικό του αλλά και συνολικά όλου του νόμου αυτού, τότε επιδιώκεις να γίνει. Δεν σημαίνει ότι όποιο αίτημα έρχεται δεν έχει μια ειδική βάση αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κάποια αιτήματα τα οποία είναι εκτός νομιμότητας δεν πρέπει να τα απορρίπτεις αμέσως.

Ποιο είναι το αγαπημένο κομμάτι της δουλειάς σας;

Μου αρέσει πάρα πολύ η Βουλή. Μου αρέσει πάρα πολύ ο διάλογος που αναπτύσσεται σε αυτήν. Η Βουλή είναι πραγματικά ο ναός της Δημοκρατίας μας. Εκεί μπορεί ο καθένας να εκφράζει τις απόψεις του και να έκφρασει και τα επιχειρήματά του. Πολλές φορές γίνονται πολύ καλές συζητήσεις -όχι πάντα δυστυχώς- αλλά πολλές φορές με πολύ σοβαρά επιχειρήματα. Επίσης, δεν πρέπει να είμαστε μονοκόμματοι στην άποψή μας. Μπορεί να βλέπουμε ένα μέρος της αλήθειας, μπορεί να έχουνε μια άλλη εικόνα για κάποια πράγματα και πάντα μέσα από αυτόν τον διάλογο καταλήγεις τελικά να έχεις μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα άρα και μια πιο ολοκληρωμένη θέση στα θέματα.

Σχεδόν τρία χρόνια διατελέσατε υφυπουγός ψηφιακής διακυβέρνησης. Πώς αξιολογείτε τις επιδόσεις του κράτους ως προς την ψηφιοποίηση των υπηρεσιών του; Ήταν τελικά η υγειονομική κρίση ο καταλύτης για να «τρέξει» ταχύτερα η ψηφιοποίηση του κράτους;

Η ερώτηση αυτή μου θυμίζει τους 30 μήνες που ήμουνα στο υπουργείο ψηφιακής διακυβέρνησης. Ήταν υπέροχοι μήνες δημιουργίας στην οποία βάλαμε την βάση μαζί με τον Κυριάκο Περακάκη, τον υπουργό, για να αρχίσει να ψηφιοποιούνται πολλές διαδικασίες στη χώρα μας. Αυτό το οποίο προσπαθούμε να κάνουμε, και σε έναν βαθμό το έχουμε πετύχει αλλά θέλει πολύ δρόμο ακόμα, είναι σε πάρα πολλές Υπηρεσίες να μη χρειάζεται πλέον ο κόσμος να πηγαίνει σε αυτές και να στέκεται στις ουρές, να περιμένει για να διεκπεραιώσει μια υπόθεσή του. Να μπορεί να το κάνει μέσα από το κινητό του, μέσα απ’τον υπολογιστή του, το κράτος να ανταποκρίνεται στα αιτήματα των πολιτών και αμέσως να ικανοποιεί τα αιτήματά τους. Όπως για παράδειγμα, οι μαθητές με τα self test που πρέπει να κάνουν βλέπουν πόσο εύκολο είναι να κάνει κάποιος το τεστ και μετά να ανεβαίνει στην πλατφόρμα, απ' όπου το παίρνουν από τον υπολογιστή και το χρησιμοποιούν εκεί που χρειάζεται. Όλο αυτό δεν ήταν αυτονόητο πριν από τρία χρόνια. Θα έπρεπε να πας σε έναν υπάλληλο να σε εξυπηρετήσει ο υπάλληλος. Όλο αυτός ο αυτοματοποιημένος τρόπος εξυπηρέτησης βοηθάει σίγουρα πάρα πολύ. Πράγματι αυτά τα δύο τελευταία χρόνια έγιναν πάρα πολλά βήματα μπροστά. Τώρα πια όλος ο κόσμος μπορεί να διεκπεραιώσει ένα αίτημα και αργά το βράδυ, δε χρειάζεται να είναι ανοιχτή η υπηρεσία για να πάει κάποιος να διεκπεραιώσει αυτό το αίτημα. Με όλο αυτό ο κόσμος έμαθε να χρησιμοποιεί το κινητό τηλέφωνο ή τον υπολογιστή του για τέτοιες υποθέσεις και νομίζω ότι το μέλλον σε αυτόν τον τομέα πραγματικά είναι πολύ ελπιδοφόρο για τη χώρα μας.

Πως πιστεύετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε το νομό μας, που είναι κατά βάση αγροτικός,  ως υπουργός αγροτικής ανάπτυξης πλέον;

Υπάρχουν δύο πράγματα που πρέπει να γίνουν στο νομό μας και νομίζω ότι τα χρωστάμε σε αυτόν και δεν έχει να κάνει με την ιδιότητα μου ως υπουργός. Ήταν πράγματα που τα ζητούσα ως βουλευτής απλά ίσως έχω τώρα την δυνατότητα να βοηθήσω σημαντικότερα σε αυτό. Ένα πολύ μεγάλο ζήτημα είναι αυτό του πολύ μικρού ποσοστού αρδευόμενων εκτάσεων που έχουμε στο νόμο μας. Τι εννοώ με αυτό; Ότι ένα αρδευτικό δίκτυο το οποίο μπορεί να βοηθήσει τους αγρότες για να έχουν καλύτερες παραγωγές και να μην ταλαιπωρούνται. Εκεί που υπάρχει έλλειψη νερού είναι ανάγκη στον νομό μας και να ενισχυθεί και να επεκταθεί. Ο νομός μας είναι από αυτούς που έχουν το μικρότερο ποσοστό αρδευόμενων εκτάσεων σε όλη τη χώρα. Γύρω στο 18% από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις αρδεύονται με έναν τρόπο αυτόματο, οπότε καταλαβαίνετε ότι είμαστε πολύ χαμηλά. Πρέπει λοιπόν να επεκταθεί αυτό το αρδευτικό δίκτυο. Αυτό είναι αρμοδιότητα του υπουργείου αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων κατά βάση και κάποιες προτάσεις που έχουν κατατεθεί από εμένα πριν ακόμα γίνω Υπουργός προχωρούν ήδη, βρίσκονται στο δρόμο της υλοποίησης και αφορούν αρδευτικά έργα σε όλο το νομό. Είτε μικρά πράγματα είτε επέκταση των αρδευτικών δικτύων και νομίζω ότι αυτό είναι το πρωταρχικό για να μπορέσει κάποιος να ασχοληθεί με την γεωργία. Με ενδιαφέρουν γιατί θα έχει μεγαλύτερα έσοδα και βεβαίως πρέπει να φροντίσουμε και φροντίζουμε για το θέμα της εκπαίδευσης των γεωργών. Ο νέος γεωργός είναι ένας μικρός η μεγάλος επιχειρηματίας. Πρέπει λοιπόν και να έχει όλες τις γνώσεις που απαιτούνται για να μπορέσει με τον καλύτερο τρόπο να επιτελέσει αυτή τη δουλειά και για αυτόν το λόγο το Ελγα Δήμητρα -που είναι ένας φορέας που εκπαιδεύει τους αγρότες- θα φροντίσω στο νομό μας να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο με νέες ειδικότητες, έτσι ώστε να μπορούν όποιοι θέλουν να εκπαιδευτούν πάνω σε αγροτικά ζητήματα για να μπορέσουν μετά να ασχοληθούν με τη γη με ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

Το σχολείο μας, το 2ο Γυμνάσιο,  φέτος έγινε πειραματικό. Πιστεύετε ότι χρειαζόταν η πόλη μας ένα τέτοιο σχολείο; Ξέρετε ότι υπήρξαν αντιδράσεις και από γονείς και από εκπαιδευτικούς.

Υπήρξαν πράγματι αντιδράσεις, όπως σε κάθε καινούργια τομή, σε κάθε μεταρρύθμιση υπάρχουν αντιδράσεις, όμως νομίζω πως τώρα που έχουν περάσει και αρκετοί μήνες που λειτουργεί ως Πειραματικό το 2ο Γυμνάσιο και το 2ο Λύκειο τα αποτελέσματα είναι θετικά. Υπάρχει δυνατότητα πλέον για μία πρόσθετη διδασκαλία, για περισσότερα μαθήματα, για έναν άλλο τρόπο προσέγγισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και επειδή ιστορικά τα συγκεκριμένα σχολεία σε όλη τη χώρα έχουν πολύ καλά αποτελέσματα, νομίζω ότι πολύ γρήγορα, και στο Κιλκίς, θα δούμε αυτά τα ευεργετικά αποτελέσματα. Θεωρώ όμως ότι το πρώτο διάστημα λειτουργίας πρέπει να είναι πολύ ελπιδοφόρο για όλους μας. 

Τι θα προτείνατε σε έναν νέο που θέλει να ασχοληθεί με αγροτικές εργασίες;

Παλιά το επάγγελμα του αγρότη το αντιμετώπιζαν μερικοί απαξιωτικά πριν πολλές δεκαετίες. Ο σκοπός του επαγγέλματος για κάθέναν από εμάς είναι να μπορέσει να ζήσει με αξιοπρέπεια ο ίδιος και η οικογένειά του. Νομίζω, λοιπόν, ότι ένας αγρότης, ο οποίος πραγματικά θα αποφασίσει να ασχοληθεί επαγγελματικά, θα προσπαθεί να ασχοληθεί και να κάνει κτήμα του όλες τις νέες εφαρμογές, όλες τις καινοτόμες δράσεις που μπορούν να ενισχύσουν το εισόδημά του, αν αποφασίσει να εργαστεί στην γεωργία ή στην κτηνοτροφία, πραγματικά μπορεί να ελπίζει σε ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα, το οποίο του δίνει μάλιστα και την αίσθηση της άμεσης παραγωγής και της ιδιαίτερης σχέσης που δημιουργείται ανάμεσα στους αγρότες και τη γη. Νομίζω, λοιπόν, ότι έχει αναβαθμιστεί ο ρόλος πλέον του αγρότη στα χρόνια μας. Υπάρχουν αγρότες που έχουν καταφέρει να κάνουν πολύ μεγάλες καλλιέργειες με πολύ καλά αποτελέσματα τα οποία τους δίνουν και ηθική ικανοποίηση αλλά και το εισόδημα εκείνο, που είναι αναγκαίο για να ζουν με αξιοπρέπεια οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Όπως σας είπα, υπάρχουν γεωπόνοι που σπουδάζουν και τελικά ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία προσθέτοντας και τις γνώσεις που έχουν σε αυτούς τους τομείς. Είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι υπάρχει ένα άλλο πεδίο και μία άλλη αξιολόγηση πλέον για το συγκεκριμένο επάγγελμα και νομίζω ότι κάποιος που έχει αυτή την καταβολή από τους γονείς του, δεν θα πρέπει να διστάσει να το κάνει. Το κράτος είναι εδώ για να βοηθήσει με προγράμματα που υπάρχουν για νέους αγρότες αλλά και με σχέδια βελτίωσης, έτσι ώστε να βελτιώσουν τις υποδομές τις οποίες έχουν. Είναι παρόν το κράτος. Είναι παρούσα η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία στηρίζει πραγματικά τον πρωτογενή τομέα και σίγουρα είναι ένα επάγγελμα που θα σου δώσει την δυνατότητα και κοντά στη γη να είσαι και να απολαμβάνεις τα θετικά μιας τέτοιας επαφής και ταυτόχρονα και ένα πολύ καλό εισόδημα να έχεις. 

Τον τελευταίο καιρό πολλοί επιστήμονες κάνουν λόγο για επικείμενη επισιτιστική κρίση. Πόσο πιθανό θεωρείται κάτι τέτοιο και πείτε μας αν η χώρα μας λαμβάνει μέτρα επ αυτού; Δυστυχώς υπάρχει μια τέτοια ανησυχία, η οποία δεν έχει να κάνει απλά με την αύξηση του πληθυσμού της γης. Έχει να κάνει κατά βάση με τις κλιματικές αλλαγές, οι οποίες συντελούνται, οι οποίες είτε στερούνται από τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις μεγάλες περιοχές, στις οποίες πλέον δεν μπορεί να καλλιεργήσει κάποιος γιατί δεν υπάρχει για παράδειγμα το κατάλληλο νερό, είτε επειδή καταστρέφονται καλλιέργειες λόγω ακραίων καιρικών φαινομένων. Οπότε για όλα αυτά, υπάρχει μία εγρήγορση σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στη χώρα μας. Δεν είναι κάτι που πρέπει να μας ανησυχεί στον άμεσο χρόνο, αλλά είναι κάτι το οποίο πρέπει να το προγραμματίσουμε και να το προβλέψουμε για να μην αντιμετωπίσουμε μακροπρόθεσμα τέτοια φαινόμενα. Σίγουρα, λοιπόν, ο πρωτογενής τομέας θα έχει κυρίαρχο ρόλο στις επενδύσεις του επόμενου διαστήματος, καθώς είναι αναγκαίο να ενισχυθεί για να μην υπάρχει κανένα από τα φαινόμενα που αναφέρατε.

 

Τα 2 τελευταία χρόνια η ζωή όλων μας έχει αλλάξει. Είστε αισιόδοξος για το μέλλον όσον αφορά το θέμα της πανδημίας αλλά και γενικότερα; Υπάρχει κάτι που σας ανησυχεί;

Το θέμα της πανδημίας ήταν μία μεγάλη δοκιμασία για όλους. Για τη χώρα μας ήταν ακόμα περισσότερο γιατί η χώρα μόλις είχε περάσει από μια μεγάλη οικονομική κρίση πολλών ετών. Οπότε και η πανδημία, δυστυχώς, λειτούργησε ανασταλτικά στην πρόοδο η οποία είχε ήδη επιτευχθεί. Όμως, βλέπετε ότι με συμμόρφωση στα μέτρα τα οποία μας υποδείχθηκαν μπορούμε και το αντιμετωπίζουμε και νομίζω ότι το επόμενο διάστημα θα είναι καλύτερη εικόνα γύρω από αυτό το ζήτημα. Τώρα έχουμεμ δυστυχώςμ το πρόβλημα της ενεργειακής κρίσης. Ένα πρόβλημα που προέκυψε και από τον πόλεμο. Επιδεινώθηκε βασικά με τον πόλεμο, ο οποίος γίνεται δυστυχώς στην Ευρώπη και πρέπει να το καταδικάσουμε. Δεν πρέπει να καταφεύγει κανείς σε αυτό το μέσο. Υπάρχει η διπλωματική οδός για να αντιμετωπίζονται τα θέματα και τα προβλήματα. Τώρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και αυτό. Η χώρα μας σε συνεννόηση με τη μεγάλη Ευρωπαϊκή οικογένεια στην οποία ανήκουμε, θα πάρει μέτρα το επόμενο διάστημα για να προστατεύσει τον πληθυσμό από τις αρνητικές οικονομικές συνέπειες. Εγώ κρατάω την αισιοδοξία μου. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Πιστεύω ότι η Ευρώπη έχει δυνάμεις, πως η χώρα μας έχει δυνάμεις. Δυνάμεις για να αναπτυχθούν και να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε και σε αυτή τη δύσκολη περίοδο.    

Σπουδάσατε νομική κύριε Γεωργαντά! Ασκείτε το επάγγελμα όσο είστε υπουργός;

Ποιο από τα δύο αγαπάτε περισσότερο; Τη δικηγορία ή την πολιτική;

Η δικηγορία είναι η μεγάλη μου αγάπη! Την άσκησα για 25 χρόνια περίπου, κάποιες φορές την ασκούσα και ως βουλευτής. Δεν την ασκώ τώρα ως υπουργός ακριβώς επειδή ο υπουργός, επειδή είναι δημόσιος υπουργός, δεν επιτρέπεται να είναι και δικηγόρος. Αναστέλλεται η δικηγορική που διώκεται αυτό το διάστημα. Μου λείπει το ακροατήριο, τα ποινικά ακροατήρια στα οποία πήγαινα κατά βάση. Η νομική για εμένα είναι η ομορφότερη από τις θεωρητικές επιστήμες. Είναι μια πλήρης επιστήμη, που σου δίνει την δυνατότητα να υπερασπιστείς τον εντολέα σου. Να τον βοηθήσεις να βρει το δίκιο του. Να βρεις όλα τα στοιχεία που θα συνηγορήσουν υπέρ αυτού και είναι μια πολύ δυναμική και μάχιμη διαδικασία την οποία την έζησα πραγματικά σε πολύ μεγάλο και έντονο βαθμό και το μόνο που μου λείπει κατά τη διάρκεια της πολιτικής, εκτός από την οικογένειά μου, είναι τα πολύ ωραία μάχιμα χρόνια της δικηγορίας με τις αίθουσες.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΆΛΚΗ

Η οπαδική βία και ο φανατισμός εντός και εκτός αθλητικών εγκαταστάσεων, έχει γίνει συνήθεια και με κάθε επισημότητα εντός της Ελληνικής επικράτειας. Θερμά επεισόδια κάτω υπό συνθήκες παράνομης οπλοκατοχής συν την εμπλοκή αλλοδαπών, είτε μεθυσμένων, είτε υπό την επήρεια αλκοόλ και παράνομων ουσιών συμπολιτών μας. Γεγονός του μήνα Φεβρουαρίου και έτους 2022 ήταν η δολοφονία του 19χρονου Αλκιβιάδη Καμπανού, που κλήθηκε κατά την διάρκεια μιας νυχτερινής εξόρμησης του με οικεία και φιλικά του πρόσωπα, να απαντήσει στην ερώτηση «Τι ομάδα είσαι;» (μιλώντας φυσικά πάντα για ποδόσφαιρο, που αποτελεί το επίκεντρο του χουλιγκανισμού) από μια παρέα αποτελούμενη περίπου 10 ατόμων. Ο νεαρός Άλκης χωρίς δισταγμό απάντησε σε ήπιο τόνο «ΆΡΗΣ», χωρίς να γνώριζε το βάθος που θα έπαιρνε στο σήμερα αυτή η ερώτηση. Δολοφονήθηκε άγρια και άδικα χωρίς ΈΛΕΟΣ. Με όση ελάχιστη δύναμη του είχε απομείνει, πρόλαβε πριν μας αποχαιρετήσει οριστικά να πει «ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΜΕ ΧΤΥΠΑΤΕ ΑΛΛΟ». Έτσι φτάνουμε στο σήμερα με δεκάδες άλλα τέτοια παρόμοια περιστατικά στο παρελθόν, με χιλιάδες σοκαριστικές αυτόπτες μαρτυρίες που εξακολουθούν να προκαλούν σάλο και αρκετές δυστυχώς άγνωστες πτυχές των ακαριαίων αυτών εγκλημάτων, που δεν έχουν ακόμη εμφανιστεί στο φως της δημοσιότητας. Το πρώτο βήμα πάντως έγινε. Η πολιτεία σε συνεννόηση με την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (Ε.Π.Ο) και μαζί με την συμμετοχή γνωστών στοιχηματικών και αθλητικών εταιρειών, κατάφεραν να διαδώσουν πανελλαδικώς την καμπάνια «NO MORE» (#ΝΟΜΟRE), αφιερωμένη στην μνήμη του Άλκη. Όλες οι μεγάλες ΠΑΕ του Ελληνικού ποδοσφαίρου συμμετείχαν στην ποικίλα δραστηριοτήτων, στηρίζοντας την προσπάθεια αυτή. Ο τοπικισμός και η ευγενής άμιλλά είναι χωρίς αμφιβολία μαθήματα ζωής, που θα έπρεπε να διδάσκονται στα σχολεία ώστε αν δεν βγουν επιστήμονες από ‘κει, να βγουν τουλάχιστον άνθρωποι σωστοί με αξίες και αρχές.

 ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΠΑΡΛΑΛΟΓΛΟΥ

Άρθρο της Πατσούρη Κωνσταντίνας

                                      ΠΟΛΕΜΟΣ ΡΩΣΙΑΣ-ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

Τέλη Φεβρουαρίου, η Ρωσία με την Ουκρανία ήρθαν σε σύγκρουση και πολλοί πιστεύουν πως αυτός ο πόλεμος είναι η έναρξη ενός μεγάλου παγκόσμιου πολέμου. Αρκετοί είναι αυτοί που αναζήτησαν τον λόγο έναρξης πολέμου. Φήμες λένε πως η Ρωσία επιθυμεί να ενώσει ξανά όλα τα κράτη της Πρώην Σοβιετικής Ένωσης και πως ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θέλει να δείξει σε όλη την Ευρώπη αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο πως η δύναμή του πάραμένει το ίδιο ισχυρή αλλα και ακμάζει. Όπως ανακοίνωσε και ο ίδιος, η επιχείρηση έχει ως κύριο στόχο την «αποστρατικοποίηση και αποναζιστοποίηση της Ουκρανίας». Επιπρόσθετα, οι δύο αυτές χώρες κάποτε ήταν ένα και ο χωρισμός τους θεωρήθηκε ως σύμβολο ήττας της Ρωσίας.

 Η Ουκρανία, η οποία είναι ένα ανεξάρτητο- δημοκρατικό κράτος με ελευθερία γνώμης και μέσα ενημέρωσης, θέλησε να μπει στο ΝΑΤΟ (Οργανισμός Βορειοατλαντικού Συμφώνου) προκαλώντας την αναστάτωση της Ρωσίας, που σε αντίθεση με την Ουκρανία έχουν περισσότερους περιορισμούς,  και την μετέπειτα σύγκρουσή τους. Η Ουκρανία προσπαθεί να αντισταθεί και να προστατεύσει τους πολίτες της, ενώ ταυτόχρονα ο πρόεδρός της Βολοντίμιρ Ζέλενσκι δεχεται βοήθεια από το ΝΑΤΟ, την ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς ο αμερικανός πρόεδρος Τζον Μπάιντεν χαρακτήρισε την ρωσική επίθεση ως «παράφωρη παραβίαση κανόνων του διεθνούς δικαίου». Από την άλλη, η Ρωσία δέχεται βοήθεια από την Λευκορωσία, την Λαϊκή Δημοκρατία του Ντονέτσκ και την Λαϊκή Δημοκρατία του Λου-γκάνσκ έχοντας βέβαια τον μεγαλύτερο σε αριθμό ένοπλο στρατό.

Εν ολίγοις η Ρωσία απαιτεί το ΝΑΤΟ να μην κάνει αποδεκτό το αίτημα της Ουκρανίας για την ένταξή της στον οργανισμό αυτό. Θέλει η συμμαχία να αποσυρθεί από χώρες της «πρώτης γραμμής» όπως η Πολωνία, η Ρουμανία και η Βουλγαρία, πρώην μέλη του συμφώνου της Βαρσοβίας. Θέλει το Κίεβο να αποδεχθεί αυτόνομο καθεστώς για την περιοχή του Ντονμπάς και να παραιτηθεί από την αξίωσή του στην Κριμαία (ως μέρος των λεγόμενων συμφωνιών του Μινσκ). Θέλει ακόμη να περιορίσει ή να σταματήσει την ανάπτυξη νέων αμερικανικών πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς στην ανατολική και νότια Ευρώπη. Και γίνεται ακόμη πιο φιλόδοξος, θέλοντας να επανασχεδιάσει την «αρχιτεκτονική ασφαλείας» της Ευρώπης, για να αποκαταστήσει την επιρροή της Ρωσίας και να επεκτείνει τη γεωπολιτική της εμβέλεια. Στα περισσότερα από αυτά, οι ΗΠΑ λένε «όχι». Εξ ου και η σημερινή κρίση.

Μπορούμε χωρίς αυτοκίνητο; άρθρο του Κυριάκου Κιουφεντζόγλου-Κατσαβέλη

 

Kάθε χρόνο 1,25 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα. Εάν συμπεριλάβουμε τραυματισμούς και αναπηρίες που συνδέονται με αυτά, ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στα 50 εκατομμύρια, ή όσος είναι και ο πληθυσμός της Ισπανίας. Σε διάστημα 10 χρόνων θα έχουμε περίπου 200-500 εκατομμύρια θανάτους, αναπηρίες ή τραυματισμούς από αυτοκίνητα. Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα αυτοκίνητα σκοτώνουν ανθρώπους όχι μόνο άμεσα, αλλά και έμμεσα. Ένα πέμπτο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην Ευρώπη έρχεται από Ι.Χ, ενώ η επίδραση στο περιβάλλον είναι ακόμη χειρότερη. Στο Ηνωμένο Βασίλειο 30 πόλεις υπερβαίνουν το όριο των 150 AQI, πάνω από το οποίο θεωρείται ότι βλάπτει την υγεία, ενώ άλλες 17 είναι πολύ κοντά στο όριο. Έτσι, ένας στους δεκαεννιά θανάτους στην χώρα θεωρείται ότι προκαλείται από τη ρύπανση. Στην Βαρκελώνη, 3.500 άτομα κάθε χρόνο χάνουν την ζωή τους λόγω την κακής ποιότητας του αέρα.

Πολλοί προτείνουν να χρησιμοποιούμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που δεν εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα και είναι (στατιστικά) πιο ασφαλή από τα βενζινοκίνητα. Αλλά αυτό δεν μπορεί να λύσει όλα προβλήματα που προκαλούν τα αυτοκίνητα στις πόλεις. Για παράδειγμα, ο χώρος. Ορίστε ένας τυχαίος δρόμος του Κιλκίς. Με κόκκινο φαίνεται ο χώρος που καταλαμβάνουν τα αυτοκίνητα, ενώ με πράσινο ο χώρος που καταλαμβάνουν οι πεζοί.

Τώρα ας φανταστούμε πως στην θέση κάθε αυτοκινήτου στεκόταν ένας πεζός.

Όλος ο κόκκινος χώρος καταλαμβάνεται μόνο για αυτά τα 5 άτομα εκ των οποίων μόνο το ένα είναι εν κινήσει. Πολλοί θα διαμαρτυρηθούν ισχυριζόμενοι πως τα αυτοκίνητα μεταφέρουν παραπάνω από ένα άτομο. Όμως, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν που διεξήχθη το 2018, ένα αυτοκίνητο μεταφέρει κατά μέσο όρο 1,5 άτομα ανά ταξίδι.

Ας φανταστούμε πως σε μια πόλη απαγορεύεται η κυκλοφορία αυτοκινήτων, μια πολύ ριζοσπαστική κίνηση. Ας δούμε μερικές από τις ενστάσεις των κατοίκων της:

-”Η απαγόρευση των αυτοκινήτων δεν θα ήταν δημοφιλής, θα έκανε τους κατοίκους δυστυχισμένους”

Ορίστε δύο φωτογραφίες της Times Square στην Νέα Υόρκη. Η μια είναι από το 2006, ενώ η άλλη από το 2019, μετά την πεζοδρόμηση της. Παρατηρήστε όλους τους “δυστυχισμένους” πολίτες μετά την απαγόρευση των αυτοκινήτων

Ορίστε και άλλα δύο παραδείγματα, το ένα στο Άαρχους της Δανίας και το άλλο στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας.  Ποιά εκδοχή του δρόμου είναι πιο “ευχάριστη”;

 

Σε πολλά μέρη σε όλο τον κόσμο η κυκλοφορία αυτοκινήτων έχει απαγορευτεί ή περιοριστεί. Οι αντιδράσεις από την τοπική κοινότητα είναι ελάχιστες. Η πεζοδρόμηση οδών θα έκανε τους κατοίκους πιο ευτυχισμένους και θα προωθούσε την κοινωνική αλληλεπίδραση.

            -”Εάν περιορίσουμε τα μέρη που επιτρέπεται η πρόσβαση στα αυτοκίνητα, τότε θα δημιουργηθεί μεγαλύτερο πρόβλημα στους δρόμους που θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των αυτοκινήτων.”

            Αντιθέτως, έρευνες υποδεικνύουν πως όσα περισσότερους δρόμους φτιάχνουμε για τα αυτοκίνητα, τόσο πιο συνωστισμένοι γίνονται. Κάθε φορά που το Λος Άντζελες προσθέτει μια ακόμη λωρίδα στους αυτοκινητοδρόμους του, ο χρόνος μετακίνησης ανα μήκους του αυξάνεται κατά περίπου ένα λεπτό. Εάν μειώσουμε τα μέρη τα οποία είναι προσβάσιμα στα αυτοκίνητα λιγότεροι άνθρωποι θα τα χρησιμοποιούν για μετακίνηση, με αποτέλεσμα  λιγότερα κυκλοφοριακά προβλήματα.

-”Πώς θα μετακινηθούν οι πολίτες χωρίς αυτοκίνητα;”

            Ας παραλείψουμε τα μετρό, τα λεωφορεία και τα τραμ, γιατί μια μικρή πόλη σαν την δική μας δεν θα μπορούσε να τα φιλοξενήσει. Το περπάτημα είναι μια εναλλακτική. Το Κιλκίς είναι τόσο πυκνοκατοικημένο που η Πλατεία Ειρήνης (όχι μόνο εμπορικό αλλά και γεωγραφικό κέντρο) απέχει το πολύ 25 λεπτά με τα πόδια από κάθε άκρο της πόλης. Άλλη εναλλακτική είναι το ποδήλατο. Το ποδήλατο είναι όχι μόνο πιο οικονομικό αλλά και ιδανικό μέσο άσκησης, και για πολλούς, μέσο διασκέδασης. Το μέσο άτομο μπορεί να διανύσει 1 χιλιόμετρο με το ποδήλατο σε 2,5 λεπτά ή σε 1,5, αν είναι σε καλή φυσική κατάσταση. Η διαδρομή από το νοσοκομείο της πόλης μας στο δημαρχείο με ποδήλατο είναι περίπου 1 λεπτό γρηγορότερη σε σχέση με το αυτοκίνητο.

-”Τα μέσα μαζικής μεταφοράς δεν είναι εξίσου καλά όσο το αυτοκίνητο”

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος θα προτιμούσε το αυτοκίνητο για την μετακίνηση του σε αντίθεση με το λεωφορείο ή το μετρό. Το αυτοκίνητο είναι πιο γρήγορο από το λεωφορείο, το οποίο κάποιος πρέπει να περιμένει στην στάση. Γιατί να πάρει κάποιος ένα λεωφορείο το οποίο ακολουθεί τη δική του διαδρομή και σταματάει συχνά ενώ μπορεί να φτάσει στον προορισμό του απευθείας με το αυτοκίνητο; Καταρχήν, με συχνότερη χρήση των ΜΜΜ, θα υπάρχουν περαιτέρω δρομολόγια και διαδρομές για την κάλυψη της αυξανόμενης ζήτησης. Δεύτερον, αν όλοι χρησιμοποιούν το λεωφορείο για την μετακίνηση τους, οι δρόμοι θα είναι ελεύθεροι, δεν θα υπάρχει κίνηση και τα λεωφορεία θα γίνουν πιο γρήγορα.  Στο Μανχάταν, στους δρόμους που επιτράπηκε η χρήση μόνο στα λεωφορεία, οι οδηγοί των λεωφορείων αναγκάστηκαν να ελαττώσουν ταχύτητα για να μην φτάσουν νωρίτερα στον προορισμό τους και προκαλέσουν σύγχυση. Ένας άλλος λόγος είναι το κόστος. Το να αγοράζει κανείς ένα εισιτήριο λεωφορείου δύο φορές την μέρα κάθε μέρα φαίνεται να κοστίζει πολύ. Παρατάυτα, σε γενικό πλαίσιο, το αυτοκίνητο είναι πιο ακριβό. Το μηνιαίο κόστος χρήσης ενός αυτοκινήτου στην Ελλάδα ανέρχεται στα στα 195 ευρώ, λόγω της βενζίνης, των επισκευών και του ασφαλιστικού κόστους. Εάν το αυτοκίνητο αγοράστηκε με δόσεις, το κόστος μπορεί να φτάσει τα 470 ευρώ. Όλα αυτά χωρίς να συμπεριλάβουμε το πάρκινγκ επί πληρωμή. Τώρα ας το συγκρίνουμε με τα ΜΜΜ. Στο Λονδίνο, την πόλη με τα ακριβότερα εισιτήρια δημόσιων συγκοινωνιών στην Ευρώπη, το μηνιαίο κόστος ανέρχεται στις 150 λίρες (180 ευρώ) Τέλος, εάν κάποιος οδηγεί υπό την επήρεια μέθης, ρισκάρει να εμπλακεί σε τροχαίο ατύχημα, ενώ εάν κάποιος χρησιμοποιήσει το λεωφορείο υπό την επήρεια μέθης, το μεγαλύτερο ρίσκο που έχει είναι να χάσει την στάση του.

-”Η απαγόρευση των αυτοκινήτων θα πλήξει την οικονομία”

Για αρχή, οι 1,25 εκατομμύρια άνθρωποι που χάνουν την ζωή τους σε αυτοκινητιστικά δυστυχήματα δεν συγκρίνονται με το οικονομικό κόστος. Εκτός αυτού: Όταν η Βαρκελώνη απαγόρευσε τα αυτοκίνητα σε ορισμένους δρόμους το 2013, επιχειρήσεις που βρίσκονταν στους δρόμους αυτούς ανακοίνωσαν κέρδη της τάξης του 10 με 30 τοις εκατό. Οι περαστικοί, καθώς ήταν πεζοί, προχωρούσαν πιο αργά, απολάμβαναν τον χρόνο τους έξω, επισκέπτονταν περισσότερα καταστήματα και αγόραζαν περισσότερα προϊόντα. Οι ανοικτοί χώροι επίσης προωθούν τη λειτουργία επιχειρήσεων χωρίς σταθερή βάση, όπως καντίνες, πλανόδιους πωλητές, καλλιτέχνες κ.α.. Εκτός αυτού, θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας για την κατασκευή πεζόδρομων αλλά και για την συντήρηση και καθαριότητά τους.

Σαφώς, τα πλεονεκτήματα υπερτερούν των μειονεκτημάτων όσον αφορά την απαγόρευση των αυτοκινήτων από τις πόλεις μας. Αλλά πως θα μπορούσαμε να το καταφέρουμε; Πως θα πείσουμε έναν εξαρτημένο από το αυτοκίνητο λαό όπως τους Έλληνες να χρησιμοποιήσουν άλλα μέσα μεταφοράς; Θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα παραδείγματα άλλων χωρών. Σε ορισμένα μέρη στην Πορτογαλία το όριο ταχύτητας στις πόλεις είναι 30 χιλιόμετρα την ώρα, ενώ τα τέλη κυκλοφορίας είναι ψηλότερα. Στην Φινλανδία σύμφωνα με τον Κ.Ο.Κ οι ποδηλάτες έχουν πάντα προτεραιότητα στις διασταυρώσεις, στο Ταλίν της Εσθονίας οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι δωρεάν για όλους, στην Ολλανδία μάλιστα, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα έκανε τόσο καλή δουλειά, που κατάφερε να χαράξει μια εθνική πεποίθηση πως η ποδηλασία είναι πατριωτική (ρωτήστε τους Ολλανδούς).

Όσον αφορά τις μετακινήσεις εκτός πόλης, η μετακίνηση με τρένο είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον, πιο οικονομική, ενίοτε γρηγορότερη, και δίνει και περισσότερο χώρο στους επιβάτες, οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να δουλέψουν, να διαβάσουν, να κάνουν τηλεδιασκέψεις, ακόμη και να παίξουν βιντεοπαιχνίδια. Δεν υπάρχουν μποτιλιαρίσματα και η μετακίνηση είναι σχεδόν αθόρυβη.

Συνοψίζοντας, αν μετατοπίσουμε το αστικό μας ψυχισμό μακριά από έναν πολιτισμό που κινείται γύρω από τα αυτοκίνητα προς τους πεζούς και τα μέσα μαζικής μεταφοράς, οι πόλεις θα γίνουν ευχάριστα μέρη για διαμονή, σε αντίθεση με τις άψυχες μάζες ασφάλτου που είναι σήμερα.  Η άρση των εμποδίων στην οικονομική ανάπτυξη, τους κοινωνικούς χώρους, την ταξική κινητικότητα και την καλή υγεία δεν μπορεί ποτέ να είναι κακό. Φυσικά, ο περιορισμός των αυτοκινήτων από τις πόλεις δεν θα τις μετατρέψει σε ουτοπίες από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά είναι μια καλή αρχή

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"Σαλάτς" από τον Κωνσταντίνο Παναγιωτίδη

 

Σαλάτς. Ίσως από τα παλαιότερα μνημεία του νομού Κιλκίς, μέχρι και σήμερα δεσπόζει και προκαλεί δέος! Μάλιστα, βλέπουμε και επιγραφή στην Τουρκική γλώσσα γραμμένη στην Αραβική γραφή. Εάν την μεταφράσουμε, η επιγραφή γράφει: «Εν ονόματι του υψίστου - Εύχεστε για τους κτήτορες της πηγής αυτής». Η συγκεκριμένη επιγραφή βρίσκεται ακριβώς πάνω από τη μικρή στέρνα η οποία τρέχει νερό ακατάπαυστα. Η επιγραφή φέρει ημερομηνία σύμφωνα με το παλιό τουρκικό ημερολόγιο, δηλαδή 1199 έτος Εγίρας, η οποία μετατρέπεται σε 1821 μ.Χ. σύμφωνα με το χριστιανικό ημερολόγιο. Στα πλαίσια λοιπόν του ομίλου μας, επισκεφτήκαμε το μέρος αυτό, το οποίο βρίσκεται στην “κάτω” πλευρά της πόλης. Τις παλαιότερες εποχές οι άνθρωποι το χρησιμοποιούσαν ως μέσο άντλησης νερού για τα σπίτια τους. Επομένως, ο ρόλος του ήταν σημαντικός για τις ζωές των  ανθρώπων της εποχής. Λίγο πιο κάτω από την βρύση βρίσκεται το παλιό σφαγείο της πόλης. Σήμερα, είναι εγκαταλειμμένο και βανδαλισμένο, αλλά οι ντόπιοι ακόμη θυμούνται την μέρα που όλες οι αγελάδες απέδρασαν και τριγυρνούσαν αμέριμνα σε όλη την πόλη.