γγγ
Τι ικανότητες χρειάζεται να διαθέτει κανείς για να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα;
Καταρχάς, πρέπει να έχεις συγκροτημένη σκέψη. Όταν γράφεις ή όταν μιλάς πρέπει να έχεις πολύ καλές γνώσεις της γλώσσας στην οποία γράφεις. Ειδικά, όταν σε μια δουλειά είσαι συνεχώς εκτεθειμένος δεν μπορείς να κάνεις γλωσσικά και νοηματικά λάθη. Περιμένει κάποιος να ενημερωθεί από σένα∙ αν δεν είσαι σε θέση να παρουσιάσεις την είδηση, πως ο άλλος θα αντιληφθεί περί τίνος πρόκειται για να μπορέσει να ενημερωθεί; Από κει και πέρα υπάρχουν διάφορες σχολές οι οποίες είναι και ιδιωτικές και δημόσιες, όπως είναι η σχολή δημοσιογραφίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου όπου εκεί μπορείς να καταρτιστείς πάνω στο αντικείμενο, χωρίς αυτό βέβαια να είναι απολύτως απαραίτητο. Εγώ, ας πούμε, στην εποχή μου δεν υπήρχε η σχολή αυτή του Αριστοτέλειου και ουσιαστικά προχώρησα σε αυτή τη δουλειά μαθαίνοντας μέσα στη δουλειά μου. Είναι λίγο περίεργο, ίσως, για τα σημερινά δεδομένα αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος. Έχω τελειώσει πάντως πανεπιστήμιο, το πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων∙ απλώς με ενδιέφερε περισσότερο η δημοσιογραφία και έμεινα σε αυτόν τον κλάδο.
Επειδή είστε και στις ειδήσεις πώς προλαβαίνετε να γράφετε τα θέματα;
Μέσες άκρες η τηλεόραση με το ραδιόφωνο είναι το ίδιο. Στην τηλεόραση, για παράδειγμα, υπάρχει και αρχισυντάκτης και διευθυντής ειδήσεων. Πολλές φορές οι ρόλοι μας είναι ότι είμαστε ταυτόχρονα και αρχισυντάκτες και παρουσιαστές. Είναι καλύτερο να ξέρεις εσύ τι περιέχει το δελτίο σου, να ξέρεις εσύ ποια είναι τα θέματα τα οποία ζήτησες να περιέχει το δελτίο σου και να μην είσαι απλά ένα ηχείο το οποίο εκφωνεί κάποια πράγματα. Εγώ και στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, στο δελτίο έχω και την αρχισυνταξία και επίσης τα θέματα, όταν θα τα φέρουν οι ρεπόρτερ∙ γιατί στην τηλεόραση όλα αυτά τα βίντεο που βλέπετε τα κάνουν οι συνάδελφοι, οι οποίοι βγαίνουν στο δρόμο για κάνουν το ρεπορτάζ. Πρέπει να ξέρεις τι θα έχει το δελτίο. Δεν είναι δυνατόν να αφήσεις κάποιον να το στήσει όλο κι εσύ απλά να βγεις και να μιλάς. Θα βγει άσχημο. Πρέπει να έχεις εικόνα για τα θέματα.
Το επάγγελμα του δημοσιογράφου μπορεί να σου εξασφαλίσει ένα καλό εισόδημα; Θα μας συμβουλεύατε να το ακολουθήσουμε;
Ναι, με αυτή τη λογική όμως ποια δουλειά σε εξασφαλίζει; Ο ιδιωτικός τομέας σε καμία περίπτωση δεν έχει κάτι τέτοιο, πρέπει να προσπαθήσεις να αποδείξεις ότι είσαι άξιος σε αυτό που κάνεις, να σε εμπιστευτούν και να ανεβείς σιγά, σιγά. Το θέμα είναι πόσο θέλεις να δουλέψεις και πόσο είσαι αφοσιωμένος είσαι σε αυτό που κάνεις. Σήμερα είναι περίοδος για τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Βασικά, περάσαμε δέκα χρόνια κρίσης, δεν ξέρω αν υπήρχε και κλάδος που να θεωρούσα αυτή καλή περίοδος. Υπήρξαν εποχές χρυσές για τα Μέσα Ενημέρωσης. Γίνονταν πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί και τηλεοπτικοί σταθμοί. Πολλοί δημοσιογράφοι κατά την διάρκεια της κρίσης αναγκάστηκαν να αλλάξουν και επάγγελμα.
Με την πανδημία, υπήρχαν κάποιες δυσκολίες;
Ναι, υπήρξαν πολλές δυσκολίες όσον αφορά στα υγειονομικά. Ο κίνδυνος, δηλαδή να κολλήσει κάποιος (κορονοϊό), να διασπείρει τον ιό και να κολλήσουμε όλοι. Έτσι όπως ήταν η κατάσταση, μπορεί να τιναζόταν στον αέρα η κανονική ροή του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης. Ταλαιπωρηθήκαμε πάρα πολύ, ειδικά στην τηλεόραση. Πρέπει να βγει έξω συνεργείο, να φέρει την είδηση και να κάνει καταγραφή. Σκεφτείτε δεν κυκλοφορούσε ο κόσμος! Φοβόσουν και εσύ να σε πλησιάσουν. Όλοι ήμασταν υποψήφιοι νοσούντες. Αυτές, λοιπόν ήταν πολύ πρωτόγνωρες και άγριες διαδικασίες.
Πώς μπορούμε να γράψουμε ένα σωστό και έγκυρο άρθρο;
Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στην είδηση, γιατί όπως ξέρετε η είδηση είναι η καταγραφή ενός γεγονότος, μιας πληροφορίας που αποδεικνύεται. Σήμερα ζούμε και στην εποχή του fake news. Ο καθένας για δικό του όφελος, αν θέλει, μπορεί να διασπείρει οποιαδήποτε πληροφορία μέσω των Social Media αλλά και εις βάρος του κοινού το οποίο περιμένει να ενημερωθεί με αποτέλεσμα να παραπληροφορείται. Κάπου εδώ έρχεται η εμπειρία και η γνώση. Όταν είσαι ενημερωμένος, πιο δύσκολα πέφτεις στην παγίδα. Τέλος, για να γράψεις ένα σωστό και έγκυρο άρθρο, θα πρέπει για την κάθε είδηση να έχεις στοιχεία, να μπορείς δηλαδή να αποδείξεις όσα λες. Όταν γράφουμε λοιπόν μια είδηση, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
Υπήρξαν ρεπορτάζ που να σας δημιούργησαν συναισθηματική φόρτιση;
Ναι, πάρα πολλές φορές. Ρεπορτάζ με άνθρωπο που τον βρήκαμε σε κακό χάλι, βρέθηκε σε επίθεση και τον χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα. Να πέφτεις πάνω σε ανθρώπους τους οποίους τους θεωρούσες ότι ήταν σε τελείως διαφορετικό επίπεδο και να μαθαίνεις και να βλέπεις πράγματα, τα οποία έχουν κάνει, τα οποία ήταν εξωφρενικά και να μην πιστεύεις, αυτά τα οποία μαθαίνεις, αυτά τα οποία βλέπεις και να έρθεις σε μια τελείως αμήχανη κατάσταση. Να τσιμπιέσαι, κυριολεκτικά, και να λες “Είναι αλήθεια αυτό που βλέπω;”. Πολλές φορές όσο εξοικειωμένος και να είσαι στον χώρο με τις ειδήσεις, άνθρωπος είσαι. Δηλαδή πόσο να το θεωρείς κανονικό και πόσο να το θεωρείς φυσιολογικό κάτι. Πολλές φορές σου δημιουργείται συναισθηματική φόρτιση, είναι αλήθεια, απλά το θέμα είναι: την παρουσιάζεις την είδηση συναισθηματικά φορτισμένος ή παρουσιάζεις μία «ξένη» είδηση, αυτό το οποίο συμβαίνει; Εδώ έχουμε το μεγαλύτερο πρόβλημα. Όταν μας ασκούν κριτική, λένε σε αυτούς οι οποίοι έχουν γράψει την άποψη τους σε μία είδηση “Μία είδηση πρέπει να γράψεις, γιατί γράφεις την άποψή σου;” και από την άλλη πλευρά κάποιοι λένε “Καλά! Τι είναι αυτό; Λες μια είδηση απλά έτσι ξανά χωρίς την άποψή σου;”. Εγώ αναλαμβάνω την ευθύνη γι΄ αυτό που λέω, δεν θα ήθελα να είμαι ένας μεταφορέας ειδήσεων, γιατί ουσιαστικά είναι σαν να ανακοινώνεις ένα δελτίο τύπου, σα να σου δίνουν ένα χαρτί στο χέρι και σου λένε “Διάβασέ το!”. Δεν μπορείς να μην έχεις άποψη. Στοιχείο υποκειμενικότητας υπάρχει σε όλους, δεν είναι το θέμα να περάσει μέσα από την υποκειμενικότητά σου μία είδηση για να μεταφερθεί στην κοινή γνώμη. Το θέμα είναι να μην εξυπηρετεί κάτι η υποκειμενικότητά σου. Προφανώς έχεις άποψη για οτιδήποτε βλέπεις. Καλό είναι να την εκφράζεις.
Υπάρχει κάποια στιγμή στη ζωή σας που θα θέλατε να αλλάξετε επάγγελμα;
Αν έχεις το μικρόβιο της δημοσιότητας και μπεις σε αυτή την δουλειά και γίνεις ένα με αυτή δεν είναι δουλειά που την αφήνεις. Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Υπάρχουν συνάδελφοι που για κάποιους λόγους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη δημοσιογραφία, είναι σαν να άφησαν, όμως, ένα κομμάτι πίσω τους. Εμένα δεν πέρασε από το μυαλό μου καμία στιγμή να εγκαταλείψω τη δουλειά μου.
Ποια ώρα ξεκινάει η ραδιοφωνική σας εκπομπή;
Η εκπομπή είναι πολύ πρωινή. Αρχίζει στις 06:00 και τελειώνει στις 08:30. Είναι μια ενημερωτική εκπομπή για διάφορα θέματα.
Έχετε μετανιώσει για κάτι που είπατε στο παρελθόν;
Γενικά σαν άνθρωπος δεν λειτουργώ εν θερμώ. Πάντα δίνω χρόνο και να σκεφτώ τι πληροφορία έφτασε στο μυαλό μου και τι είδηση έφτασε στο μυαλό μου. Δεν θυμάμαι να έχω κάνει κάποιο λάθος, κάτι δηλαδή βαρύ, να έχω αδικήσει κάποιον άνθρωπο. Τώρα για ένα μικρό λάθος δεν νομίζω ότι έχει καμιά σημασία αλλά κάτι που να δημιούργησε προβλήματα, πιστεύω, όχι. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να ζητήσω συγνώμη, αν κάνω κάπου λάθος και επίσης δεν έχω κανένα θέμα να πω, και στον αέρα ακόμη, να πω δεν ξέρω. Δεν είναι κακό!
Όταν τελειώσει κάποιος από τη σχολή, πως μπορεί να ξεκινήσει αυτήν την δουλειά;
Υπάρχει περίπτωση να αισθάνεται κάποιος πάρα πολύ δυνατός, ότι πατάει πολύ καλά στα πόδια του να πάει να χτυπήσει σε μία πόρτα και να πει “Είμαι ένας πολύ καλός υποψήφιος δημοσιογράφος και έχω τελειώσει την σχολή με άριστα και θα ήθελα να μου δώσετε μία ευκαιρία”. Δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Εγώ πάντως όταν πήγα στο Ράδιο Θεσσαλονίκης, χτύπησα την πόρτα, δεν ήξερα τι να κάνω. Είπα, γεια σας, αυτός είμαι, αυτό κάνω, σας κάνω; Έτσι ξεκίνησα, είναι όπως όλες τις δουλειές, δεν αλλάζει κάτι.
Για την ραδιοφωνική εκπομπή, τι προετοιμασία κάνετε;
Είμαστε συνεχώς στην είδηση, δεν σταματάμε. Όταν είσαι πολλά χρόνια στη δουλειά, δεν πας εσύ στην είδηση, η είδηση έρχεται σε εσένα. Εμένα όλη μέρα το Messenger μου και το Viber μου χτυπούν συνεχώς με διάφορες πληροφορίες. Δευτέρα με Παρασκευή σηκώνομαι στις 5 παρά το πρωί για να είμαι στις 5:30 στο ραδιόφωνο, γιατί η εκπομπή ξεκινάει στις 6. Προφανώς θα είσαι μέσα στην είδηση αλλά πάλι την τελευταία στιγμή θα πρέπει να δεις αν έγινε κάτι τη νύχτα. Δεν μπορείς να βγαίνεις στον αέρα χωρίς να ξέρεις τι έχει προηγηθεί, ιδιαίτερα άμα είναι κάτι σημαντικό. Το μεσημέρι επιστρέφω από το ραδιόφωνο, αρχίζω σιγά σιγά να μιλάω με τα παιδιά της εκπομπής, βλέπω πώς πήγαν τα θέματα, πού θα εστιάσουμε και ποιες συνεντεύξεις είναι κλειστές, να έχω μία φόρμα για το τι θα κάνω. Στις 6 περίπου πάω στο κανάλι για να βγει το δελτίο στις 9. Και γυρίζω στο σπίτι στις 10. Παρόλο που τρέχει η είδηση και παρακολουθώ τι γίνεται, προσπαθώ να αφιερώσω τον περισσότερό μου χρόνο με την οικογένειά μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου